Ngjyra stinësh – Nga Edmond Çano

 

 

 

 

Libohovë e dashur

Që të shkrova këngë

E të përqafova

Me këmishë pa mëngë

 

Ti më fal çdo ditë

Bukuritë e tua

Ke dhe dashurinë

Të vockël si thua !

 

Nuk e keqkuptoj

Hiç brezin e vjetër

Po më dhëmb kur shoh

Njësoj brezin tjetër

 

Sa unë mora ngjyrë

U shplanë ca të tjerë

Është realitet

Që vargjet më nxjerr

 

Ata që bërtasin

Se ishin të mirë

Mirë është që të shihen

Pakëz në pasqyrë

 

Se është e vështirë

Që të hedhësh baltë

Kur ti qëndron poshtë

“Armiku” tënd lart !

 

Mos u ligësoni

Për stinët me ngjyra

Lirshëm mund të shani

Veç mbani pasqyra !